Arizona, Grand Canyon

Een lange reisdag voor de boeg, met als doel Black Canyon City, Arizona. Een prachtige rit, langs de Mexicaanse grens, onder de woestijn van Anza Borrego en de inmiddels verlaten Salton Sea door. Laatste is ontstaan na het overstroming van de Colorado river en in de jaren 50 en enorm toeristenoord geworden. Nu een verlaten en door verzilting vervuilde meer, waar het in zomer bijna 50 graden is! Heel cool, rijden door USA, lange wegen, altijd mooie verlaten vergezichten. We rijden nu door Arizona, het land van Arendsoog en Witte Veder. Enorm uitgestrekt land, ongelooflijk dat hier vroeger de pioniers te paard doorheen trokken. Veel woestijn, rode bergen, en eindelijk eens echte cactussen. Jip en Mirthe zijn volop aan het knutselen, lego bouwen, luisterboekjes aanhoren, tekenen in het vakantieboek en alle indrukken van de laatste dagen aan het verwerken. Gaat prima voor hen en dus ook voor ons. Eind van de dag, inmiddels zo’n 1000 mile voor onze hele reis op de teller, arriveren we op een gezellige kleine woestijn camping in Black Canyon City, 2100 meter hoogte, met mooie cactussen, palmbomen en.….een pool met hot tub!! Jip en Mirthe werden wel nog even gewaarschuwd voor ratelslangen. We zijn nu 3 weken op reis, al die tijd prachtig weer, 20-35 graden, korte broek aan. Nederland is dan ook ver weg en er zijn veel indrukken voor ons om te verwerken. Morgen door naar Grand Canyon, hèt paradepaard van Amerika.

De weg naar Grand Canyon rijden wij via Sedona. Daar krijgen we geen spijt van, want het lijkt een cliché, maar deze route was nóg mooier. De weg kronkelt langs de bergen en door de bossen langs de Oak Creek, tot je rond Sedona bij prachtige rode Canyons komt. Misschien maakt de muziek van K3 de route nog wel een tintje mooier. Niet voor niets komen Hollywood filmers hier regelmatig schieten. Sedona ziet er toeristisch, maar heel mooi uit, veel shops en Indian Art. Na de coffee/bakery stop kunnen wij er weer tegen, en rijden we laatste deel naar Grand canyon. Een weg van een uur, rechtdoor, en dan kom je in het park en wordt ons enthousiasme steeds groter. Was weer een lange dag, nu lonkt de zonsondergang bij de Grand Canyon, en een borrel met chips en nootjes. Daarmee komen Jip en Mirthe weer tot leven en we lopen naar Mather point, een van de bekende view points. Absoluut hoogtepunt van de reis! Zo’n bekend beeld van TV, maar in het echt hier te staan en mogen aanschouwen hoe enorm groot deze Canyon is, fantastisch!! Al wandelend, klimmend en foto’s makend, werken we de chips naar binnen.
Eigenlijk moeten we weer een uur terug rijden naar onze camping, maar we wagen een poging of er niet toch plek is op de camping in het park. YES, we hebben geluk en staan binnen 5 minuten geparkeerd. Scheelt ons morgen ook weer een uur.
Na ons ontbijt met vers gebakken croissantjes, een van de vaak terugkerende momenten, rijden we naar de west kant van het park. We bezoeken enkele view points en lopen een stuk langs de rand van de canyon. De Canyon is 445 km lang, soms meer dan 1800 meter diep. Door de hoogteverschillen heb je woestijn planten, maar ook dennen bomen. Wij staan aan zuid rand. Deze winter was erg koud, zodat aan Noord rand zelfs 5 meter sneeuw lag, VIJF meter. Wij hebben gewoon veel geluk, want weer is wederom geweldig. Het blijft een aaneenschakeling van spectaculaire vergezichten en we hebben voor het eerst een blik op de Colorado River. Die heeft deze Canyon in 5-6 miljoen jaren gevormd. Je kan als je geoloog bent hier je hart ophalen met de “reis door de tijd” als je de Canyon afdaalt.. Volop feest met die mooie kleuren, op zoek naar fossielen, en Indianen vondsten van 10.000 jaar geleden. Dat doen wij dus allemaal niet, wij hoeden een korte hike. De wandeling is eigenlijk best “dazzling”, vlak langs de rand en dan 1000 meter naar beneden. Gelukkig hebben wij de rugdragers mee, en hoewel dat pittig lopen is, voelt het voor ons wel lichter. Hoeven we niet meer op te passen dat kids ergens te dicht langs rand spelen of rennen. Na al die reis dagen en dit prachtige panorama op ons netvlies, besluiten we op tijd naar de camping te rijden voor een grand Canyon Biertje.
De 27e even een break dag in Flagstaff; Korte rit over de route 66 naar de camping in de Cococino National Forrest, het grootste woud met Ponderosa dennen ter wereld. Zo ruikt het ook, heerlijk. Flagstaff ligt op 2300 meter, en we rijden weer over de Colorado hoogvlakte. We gaan lunchen in bij de Sunset Crater. De laatste vulkaan uitbarsting was in 12e eeuw, en je ziet nog heel goed de lava stromingen. Hoe hoger op de berg, hoe minder Ponderosa ‘s en grote lava velden. Ieder park heeft een visitor center, en hier wordt mooie film over vulkaan uitbarstingen getoond, die vooral voor Jip ook erg leuk is. Mirthe haalt vooral altijd en overal haar speldjes uit haar haren. Hopelijk blijft het hier rustig, want een van de laatste vulkanen die wij beklommen (in 2008 de Villarica, chili), die is dit jaar flink uitgebarsten.. Na zo’n vulkaantocht is de neiging met vuur te spelen heel groot, dus de BBQ gaat weer lekker aan.